هنریک ایبسن ؛ پیشگام درک ادبی رئالیست انتقادی در تئاتر

نروژ در آن زمان تحت حاکمیت دانمارک بود. هنریک ایبسن به اسلو ، پایتخت نروژ رفت و در دوره های آموزشی که برای داوطلبان شرکت در دانشگاه ترتیب داده شده بود ، شرکت کرد.

شروع نویسندگی

هنریک ایبسن بیشتر به فلسفه و ادبیات علاقه مند بود. در سال 1849 ، اولین نمایشنامه خود به نام “كاتلینا” را نوشت. وی با محافل انقلابی ارتباط برقرار کرد. در سال 1851 ، به عنوان مدیر هنری Den Nationale Scene ، تئاتر جدیدی که در برگن تاسیس شد ، منصوب شد.

هنریک ایبسن در طی پنج سال اقامت در برگن ، شهری در ساحل جنوب غربی نروژ ، در ایالت هوردالند ، فرهنگ تئاتری ریشه دار را پیدا نمود و نمایشنامه های خود را به صحنه برد و تأثیر آنها را تماشا کرد.

مهاجرت از کشور

در سال 1863 مشاور هنری تئاتر کریستینا در نروژ شد. وقتی نتوانست محیط آفرینش آزاد مورد نظر خود را در کشورش پیدا کند ، در سال 1864 به خارج از کشور رفت و چهار سال در رم و تا 1891 در درسدن و مونیخ اقامت گزید. اگرچه گاه به گاه به نروژ برمی گشت ، اما 27 سال در خارج از کشور اقامت داشت.

شکوفایی در نمایشنامه نویسی

هنریک ایبسن موضوعات نمایشی خود را از حماسه و تاریخ نروژ برداشت می کرد. اولین نمایشنامه مهم وی “مارک” است که در سال 1866 در رم نوشته شده است. این نمایش تراژدی کشیشی جوان به نام برند را نشان می دهد ، که به دلیل تعصب مذهبی خود ، عشق و وظایف خود را فراموش می کند.

تفکرات و اندیشه ها

هنریک ایبسن با نمایشنامه های خود که دنیای بورژوازی را نقد کرده و تناقض بین ظاهر خارجی و ساختار داخلی آن را منعکس می کند ، راه را برای جنبش ناتورالیسم در اسکاندیناوی و آلمان هموار کرد.

نفاق اجتماعی ، تمسک به روش های ستمگری و دروغ های سنتی به نام منافع شخصی ، تلاشهای زنان برای آزادی ، تأثیرات وراثت و محیط بر فرد از موضوعاتی است که وی همیشه به روشهای مختلف با آنها سر و کار دارد.

ایبسن که مانند دیگر نمایشنامه نویسان بزرگ قرن نوزدهم تحت تأثیر جهان بینی رمانتیک ، فردگرایانه و آنارشیست آثاری را تولید نمود ، توهمات ، تلاطمات روان رنجورانه و معنوی اعضای جامعه را در نمایش های انتقادی رئالیستی خود آشکار کرد.

سرانجام

هنریک ایبسن در سال 1858 با سوزانا دایه ثورسن ، دختر یک نویسنده مشهور ازدواج کرد. آنها در سال 1859 صاحب پسری به نام سیگورد شدند. پسرش اولین وزیر نروژ در استکهلم شد. سرانجام هنریک ایبسن در 23 مه 1906 در اسلو نروژ در سن 78 سالگی درگذشت.

آثار

• کاتلینا (۱۸۵۰)
• آرامگاه جنگجو (۱۸۵۰)
• خانم اینگر (۱۸۵۴)
• ضیافت سولهاک (۱۸۵۵)
• اولاف لیل بکرانس (۱۸۵۶)
• وایکینگها در هلگلاند (۱۸۵۷)
• کمدی عشق (۱۸۶۲)
• مدعیان (۱۸۶۳)
• براند (۱۸۶۶)
• پرگنت (۱۸۶۷)
• اتحادیه جوانان (۱۸۶۹)
• امپراتور و گالیله (۱۸۷۳)
• ارکان جامعه (۱۸۷۷)
• خانه عروسک (۱۸۷۹)
• اشباح (۱۸۸۱)
• دشمن مردم (۱۸۸۲)
• مرغابی وحشی (۱۸۸۴)
• روسمرسهولم (۱۸۸۶)
• بانوی دریایی (۱۸۸۸)
• هدا گابلر (۱۸۹۰)
• استاد معمار (۱۸۹۲)
• ایولوف کوچک (۱۸۹۴)
• جان گابریل بورکمن (۱۸۹۶)
• وقتی ما مردگان از خواب برمی‌خیزیم (۱۸۹۹)